Açıklama: Aşağıda yayınladığınız röportaj libyajamahiriya.medium.com adlı site de yayınlandı. Türkçesi ise www.tkpml.com adlı site de yayınlandı. Çeviriyi güncelliğinden dolayı iki bölüm halinde yayınlıyoruz…
- Bölüm Aşağıda Hindistan Komünist Partisi (Maoist) Merkez Komitesi Sözcüsü Yoldaş Abhay ile yapılan bir röportaj bulunmaktadır. HKP (Maoist), Hint devleti tarafından en büyük varoluşsal tehdit olarak tanımlanan ve Hint kırsalının geniş alanlarını özgürleştiren, dünyanın en büyük ve en başarılı komünist partilerinden biridir. Bu röportajda geçmişi ve uygulamaları tartışılacaktır.
– Hindistan’daki halk savaşı hakkında kısa bir tarihsel geçmiş verebilir misiniz?
Abhay: Bu iyi bir sorudur; ayrıntılı bir açıklama gerektirecektir.
Hindistan’daki iki ana Maocu akımı temsil eden HKP(Maoist)’in tarihi, 60’lara uzanan döneme derinden dayanıyor. İki akımımızın iki seçkin ve önde gelen liderinin –yoldaşlarımız Charu Majumdar ve Kanhai Chatarjee– MLM’yi Hindistan’ın somut koşullarına uygulama sırasında ve HKP ve HKP(M) (Hindistan Komünist Partisi-Marksist kastediliyor-çn.) partilerinin asırlık revizyonizmiyle mücadele ettikleri ve ortaya çıktığı bir dönemdi. Mayıs 1967’de yoldaş CM (Charu Majumdar-çn.) önderliğindeki büyük Naxalbari isyanı, “Hindistan Üzerindeki Bahar Gök Gürültüsü”nün açık çağrısıydı.
Naxalbari hareketi, birkaç ay içinde hükümet tarafından bastırıldı. Ama Hint toplumunu büyük ölçüde etkiledi. Bihar’ın Andhrapradesh Mushahari’sinin Srikakulam’ında, Utharpradesh’in Lakhimpur-keri’sinde, Bhirboom’da, Gopi vallabapoor’da, Kanksha’da, Budh Budh’da, Batı Bengal’in Sonarpoor’unda, Tamilnadu’nun Dharmapuri’sinde ve Kerala’da Naxalbari tipi hareketler ortaya çıktı.
Ciddi baskılarla karşı karşıya kalan hareket, taktiksel hatalar nedeniyle gerilemeye başlamıştı. İlk gerilemeden sonra Naxalbari hareketinin olumlu ve olumsuz yönlerini analiz ettik. ”Özeleştirisel bir inceleme” yaptık. Bu, ilk gerilemeden sonra yeniden ortaya çıkan hareketin bir kılavuzuydu. Özeleştirisel incelemeye dayanarak, kitle katılımı olmayan sol maceracı eylemler ve kitle örgütlerine karşı bakış açısı gibi hataları fark ettik. Revizyonizme karşı mücadelede bu eğilimler gündeme geldi. Naxalbari hareketinden alınan ders ve deneyim, tüm partiyi eğitmiş ve tabanı yeniden şekillendirmişti.
1980 yılında Andhrapradeş, Tamilnadu, Karnataka ve Maharastra eyaletlerinde faaliyet gösteren HKP(ML) (Halk Savaşı) kuruldu. Aynı zamanda HKP(ML)(Parti Birliği) Bihar ve Jharkhand da kuruldu. HMKM Hareketi (Hindistan Maoist Komünist Merkezi kastediliyor-çn) Bengal, Bihar, Jharkhand ve Kuzey-Doğu bölgesinin bazı bölgelerinde Kanksha ve Sonarpoor’da gelişti.
1974-80 yıllarında bu partiler sınıf analizi yaptılar ve Hint toplumunda üretimin yarı sömürge, yarı feodal olduğunu tespit ettiler. Köylüye toprak, devrimci köylü komitesine siyasi iktidar gibi sloganlar belirlendi. Devrimci öğrenci sendikaları, devrimci gençlik cephesi, devrimci kadın komiteleri ve işçi sendikaları gibi kitle örgütleri kuruldu. Bunun yanısıra aydın, yazar ve sanatçılar etkin bir yöntemle örgütlendi ve harekete geçirildi.
Sendikaların öncülüğünde kitlesel bir yükseliş yaşandı. Nitekim Andhrapradesh’te Jagithyala Köylü Yürüyüşü ve Jahanabad, Hazaribagh Gaya, Bihar’daki Aurangabad’da silahlı tarımsal kitlelerin hareketi yükselişi olarak biliniyorlar. Bu hareketler güçlendi ve Jharkhand ve Dandakaranya’ya (Chattisgarh, Orissa, Maharastra’nın bazı bölgeleri) kadar uzandı. 1990 yılında Andhra Pradeş Warangal’da 10 lakh (bir milyon-çn.) insanla devrimci köylü komitesi konferansını düzenledik. Kitle hareketlerinin yanısıra halk ordusunun embriyon biçimi olarak da silahlı mangalar kuruldu.
Şu anda HKGO. Şimdi müfrezelerimiz, bölüklerimiz ve taburlarımız var. Bunlar daha çok askeri cephede yoğunlaşmıştır ve aynı zamanda halkın üretim faaliyetlerinde ve siyasi propagandada çalışmaktadır. Bu üç parti arasında 1980 yılından bu yana birlik görüşmeleri yapılmasına karşın, siyasi ve ideolojik bazı farklılıklar nedeniyle bu gerçekleşmedi. 1998’de HKP(ML)(Parti Birliği) ve HKP(ML)(Halk Savaşı) birleşti.
İki eski partinin belgelerindeki tüm olumlu noktaların sentezinin yanısıra halk savaşını yürütme, Hint ve uluslararası komünist harekette revizyonizme ve sağ-sol oportünist eğilimlere karşı mücadele etme ve ülkemizin çeşitli yerlerinde istikrarlı ve tutarlı devrimci bir hareket inşa etme konusundaki deneyimlerine dayandı. HKP(ML)(Halk Savaşı) ve HMKM birliği ise 2004 yılında gerçekleşti. Sonuç olarak HKP(Maoist) kuruldu. Böylece ülke çapında devrimci parti kurulmuş oldu. 2007 yılında birlik kongremizi başarıyla gerçekleştirdik.
(Charu Majumdar (solda) ve Kanhai Chatterjee (sağda).)
Partimizin köklü tarihinde 1985, 1992, 1997’de iç krizlerle karşılaştık. Bu krizleri, demokratik merkeziyetçilik biçimindeki tartışmalar, ideolojik ve politik mücadele yoluyla konferans ve kongrelerde sentez ve sonuçlarla çözdük. Partideki bu siyasi mücadele sayesinde liderlik ve kadrolar deneyimle zenginleşerek güçlü bir liderlik olarak gelişti ve partide birlik sağladı.
Naxalbari silahlı köylü mücadelesinin üzerinden yarım asırdan fazla zaman geçti. Dünya genelinde ekonomik, sosyal, siyasi, askeri, teknik, kültürel ve diğer alanlarda önemli değişiklikler vardır. Sömürgelerin ve yarı sömürgelerin yağmalanması, sosyalist pazarların (sosyalizmden geriye dönüş yaşayan revizyonist ülkelerin pazarları ksatediliyor-çn.) ekonomileriyle birleşmesi veya LPG politikaları (liberalleşme, özelleştirme, küreselleşme kastediliyor-çn.) emperyalistlere Büyük Buhran gibi ekonomik krizlerden kurtulmalarına yardımcı olmadı. Emperyalist sistemdeki temel çelişkiler daha da yoğunlaştı. Emperyalistler arasında dünya hegemonyası ve piyasaların yeniden bölüşülmesi için yeni örgütlenmeler ve rekabet gelişti, askeri bütçeler için ağır tahsisler gerçekleştirildi ve bölgesel savaşlar/işgal savaşları yoğunlaştı. Devrimci hareketleri ve haklı ulusal kurtuluş hareketlerini bastırmak için işbirliği yaptılar. İşçi sınıfının ve yarı sömürge ve sömürge ülkelerin halkının üzerinde sömürü ve baskılarını yoğunlaştırdılar.
Yeni Demokratik Devrimler ve Ulusal Kurtuluş Hareketleri, emperyalist destekli karşı devrimci düşük yoğunluklu çatışma (DYÇ) stratejisine karşı mücadele ederek, her türlü iniş çıkışa rağmen yarı sömürge ve yeni-sömürge ülkelerde devam etti.
Bu, Hindistan’da HKP(Maoist) liderliğinde devam eden Uzun Süreli Halk Savaşı’nın arka planıdır.
– Hindistan’daki halk savaşı şu anda hangi aşamada? Savunma mı, denge mi, hücum mu?
– Hindistan’daki Halk Savaşı şu anda “Stratejik Savunma” aşamasındadır. Partimiz, ülkenin özellikleri ve dünyanın genel durumu gözönüne alındığında, bunun bir sonraki aşamaya ulaşmasının oldukça uzun zaman alacağını düşünüyor. Partimizin temel belgesi “Hint Devrimi Stratejisi ve Taktikleri” böyle diyor. “… Gerilla savaşıyla savaşı başlatmak ve daha sonra hareketli ve yerleşik savaş biçimlerine geçmek devlet gücü sorununu çözecektir…”
“Diğer ülkelerin geçmiş muzaffer devrimlerinin deneyimi, uzun süren bir halk savaşında ilk aşamanın daha uzun süre devam edeceği gerçeğini ortaya koymaktadır. Stratejik denge aşaması ve onu takip eden stratejik taarruz aşaması nispeten daha kısa bir sürede sona erecek. Ancak ikinci ve üçüncü aşamalara geçmek esas olarak yurt içi ve yurt dışı duruma bağlıdır…”
“… düzenli savaşın temel özelliklerine sahip olan hareketli savaş, düşman kuvvetlerini büyük bir şekilde yok etme yeteneğine sahip olacaktır. Böylece düşman kuvvetlerini büyük ölçüde yok edecek ve bu, düşmana üstünlük sağlamak ve savaşı stratejik savunma aşamasından stratejik denge aşamasına ve stratejik denge aşamasından stratejik karşı taarruz aşamasına dönüştürmek için bir anahtar görevi görecektir…”
Partimiz, Halk Kurtuluş Gerilla Ordusu (HKGO) ve önderliğindeki Birleşik Cephe organları bu anlayışla, sağlam bir stratejiyle ve mevcut siyasi koşullara göre taktikler formüle ederek ilgili kesimlerde çalışmaktadır.
– 2009’dan bu yana, Hint gerici hükümeti Hint Devrimi güçlerine karşı tekrarlanan bir saldırıya öncülük etti. Okuyucularımıza halkı bastırmak için kullanılan taktikleri ve devrimci güçlerin Yeşil Av Operasyonu’na nasıl direndiğini anlatabilir misiniz?
– Öncelikle şunu söylemek isterim ki, OGH (Operation Green Hunt-Yeşil Av Operasyonu kastediliyor-çn.) 2017 yılında “İnsanlara Karşı Savaş Forumu” öncülüğünde halkın sert direnişi ve dünyanın dört bir yanından gelen dayanışma nedeniyle durduruldu. 2017’de yeni bir stratejik taarruz “SAMADHAN” (S-Smart Leadership, A-Agresif Leadership, M-Motivation and Training, A–Actionable intelligence, D-Data base, H-Use of technology, A-Action plan for each scenario, N-No access to financing; S-Akıllı Liderlik, A-Saldırgan Liderlik, M-Motivasyon ve Eğitim, A–Eyleme Geçirilebilir Zeka, D-Veri Tabanı, H-Teknoloji Kullanımı, A- Her Senaryo İçin Eylem Planı, N-Finansmana Erişimin Engellenmesi-çn.) başladı. Ayrıntılı olarak açıklayacağım.
Maoist Halk Savaşı, başladığı 1980’lerden bu yana çeşitli biçimlerde baskıyla karşı karşıyadır. Baskı, ülke çapında çeşitli eyaletlerde ve bölgelerde aşama ve biçimlerde farklılık gösterdi. Birleşik Andhra Pradesh, Bihar ve Jharkhand katil çetelere bile tanık oldular. Hindistan devletinin Yeşil Av Operasyonu’nu başlattığı 2009 Eylül ayından önce parti, Dandakaranya’daki Salwa Judum (Toplu Av) ve Jharkhand’daki Sendra (Sahte Barış) dahil olmak üzere baskıcı önlemlere karşı mücadele etti. Karşı devrimci çeteler farklı eyaletlerde farklı isimler altında örgütlendi ve karşı gerilla operasyonlarında kullanılmaya devam edildi. Salwa Judum’un Dandakaranya’da (Chhattisgarh) yenilgiye uğratıldıktan sonra kampanyanın SPO’ları (Özel Polis Memuru) Koya (Kabile) Komando gücüne dönüştürüldü. Grameen Ekta Manch (Köy Birliği Forumu), TPC, JJMP, JPC, Pahadi Çita, sonra JLT ve şimdi PLFI, SPM, Gram Raksha Dal (Köy Savunma Mangası), Santi Sena (Barış Ordusu), Sendra, Nagarik Suraksha Samiti (Citizens Security Councel- Vatandaş Güvenlik Konseyi), Dalma Aanchalik Suraksha Samiti (Dalma Regeional Security Councel- Dalma Bölgesel Güvenlik Konseyi), sosyal faşist KPM’nin (Hindistan Komünist Partisi-Marksist kastediliyor-çn.) Harmad Vahini’nin yenilgisinden sonra Bihar-Jharkhand’da kuruldu. TMC’den (halk dilinde Trinamool Kongresi’nin kısaltılmasıdır-çn.) Bhairav Vahini, Maovadi Daman Sena (Maoist Bastırma Gücü), Batı Bung’daki Gan Pratirodh Komitesi (Halk Direniş Komitesi), Odisha’daki Barış Komitesi ve diğer karşı devrimci güçler desteklendi. Sonra devlet OGH’yi (Yeşil Av Operasyonu) başlattı.
OGH, Merkez ve eyalet hükümetlerinin birkaç yabancı şirket ve emperyalist ÇUŞ’lar (Çok Uluslu Şirket) ile çok sayıda MOU (Memorandum of Understanding- Mutakabat Zaptı, Anlaşma anlamında-çn.) yapmaya başladığı bir zamanda başlatıldı. OGH, Düşük Yoğunluklu Çatışma’nın (LIC) İsyanla Mücadele Operasyonları’nda belirtilen dört ana formu açıkça ortaya koydu. Bunlar silahlı kuvvetlerin güçlendirilmesi, muhbir ve gizli ağın örgütlenmesi, reformlar ve psikolojik savaş. Bunun dışında, karakolların ve kampların tahkimatı, yollar gibi altyapılar, mobil kuleler, demiryolları ve devletin baskıcı önlemleri gerçekleştirmesini kolaylaştıran diğer şeyler vardı.
UPA-2 hükümeti (Hindistan Ulusal Kongresi tarafından yönetilen Birleşik İlerici İttifak’ın 2009 yılında kurduğu hükümetten bahsediliyor-çn.), yerli komprador bürokratik kurumsal şirketlerin ve yabancı ÇUŞ’ların sömürüsünü kolaylaştırmak amacıyla ABD istihbarat örgütü FBI’ın doğrudan müdahalesiyle DYÇ stratejisini ve taktiklerini daha somut ve yaygın bir şekilde uygulayarak karşı devrimci OGH’yi formüle etti. Partimizin yasağı uzatıldı ve parti, terör örgütü ilan edildi. Bu savaş ilk olarak kitlesel tabanımızın, örgütlerimizin ve gücümüzün nispeten daha az olduğu bölgelerde başladı. Operasyonlar başlama, temizleme, tutma, inşa etme ve geliştirme aşamaları olarak ele alındı. Çeşitli eyaletlerde Paramiliter Merkez Yedek Polis Gücü (CRPF), Özel İstihbarat Bürosu (SIB), Greyhounds, STF, Kara Panterler, SOG, SAP, DVF, Jaguar gibi Özel Komando Kuvvetleri, KOBRA (Kararlı Eylem için Savaş Taburu) gibi özel komando kuvvetleri kuruldu. Genel güvenlik güçlendirildi. Hükümet yüzlerce müstahkem polis karakolu ve kamp inşa etmeyi planladı. Yollar, cep telefonu kuleleri inşa edildi. Muhbir gizli ağı güçlendirildi. Gerilla ile karşılaşmak için karşı gerilla operasyonları yoğunlaştı. Naxal’dan etkilenen bölgelerde kalkınma iddiasıyla Merkezi Planlama Komisyonu başkanlığında 34 ilçede “Entegre Eylem Planı” (IAP) adı altında yollar, okullar, hastaneler ve elektrik inşasına 13.742 crores (Hindistan’da 10 milyona karşılık gelen birim-çn.) maliyetle başlandı.
OGH’nin ilk aşamasında çok sayıda COBRA ve diğer Paramiliter kuvvet ve eyaletlerin Özel Komando kuvvetleri konuşlandırıldı. Dandakaranya (DK), Taadko, Laadi, Badhaniya, Phulvariya-Kodasi, Gobardaha ve benzeri Singaram, Palachelima, Gattapad, Endapad, Saatnar, Chinari, Vechapal, Gachampalli, Gompad, Rangayyagooda, Ongnar gibi olaylarda insanlar katledildi. TPC tarafından Bihar-Jharkhand (BJ), Khas ormanında Khagadiya-Munger sınırında Ganga Nehri’nde on yoldaşın zehirlenerek öldürülmesi, Chikurdanga, Boyara, Chedabani, Bandarbani, Dooli (Ranja), Metla’da, Batı Bung’da Lalgarh’ta, Baarikool, AOB’de Gunjivada ve Narayanapatna, Odisha’da Padkipal ve diğer olaylar halkın mücadelesini sona erdirmek amacıyla gerçekleştirildi. Büyük çaplı tutuklamalar, işkenceler, kadınlara yapılan zulümler, halkın evlerinin ve mülklerinin yakılması ve bunun gibi diğer yıkımlar vardı. HKGO’ya saldırılar oldu.
İlk aşamada Parti, HKGO, Devrimci Kitle Örgütleri, halk, demokratların gerilla bölgelerinde ve kentsel alanlarda düşmana karşı birlik içinde direnmesine öncülük etti. Dünyanın birçok ülkesinde OGH’ye protesto vardı. Halkın direnişinin baskısı nedeniyle merkezi hükümet, müzakere tiyatrosunu başlattı. Görüşme teklifindeki aldatmaca, Polit Bürosu üyesi Yoldaş Azad’ın sahte bir karşılaşmada (pusuda-çn.) öldürülmesi ve diğer liderlerin tutuklanmasıyla ortaya çıktı. Partimiz bu aşamada önemli kayıplarla karşı karşıya kaldı. Ama HKGO, düşmana birkaç darbe vurdu.
Bazı bölgelerde düşmanın tahliye operasyonları nedeniyle geri adım atmak zorunda kaldık. HKGO ayrıca birkaç büyük saldırı gerçekleştirdi ve Şubat 2010’da Batı Bung’un Silda’sında 24 polisin imha edildiği Doğu Sınır Tüfekleri’nde olduğu gibi düşmana ciddi darbe vurdu. CRPF’nin (Paramiliter Merkez Yedek Polis Gücü-çn.) bir birliği 2010 Nisan ayında DK’daki Mukaram-Tadimetla’da yok edildi. HKGO’nun 2010 Haziran’da Jharkhand’ın Batı Singhbhum bölgesinin Mamail’inde düşman kuvvetlerinin kuşatılmasıyla birkaç saat süren savaş ve yine 2010 Eylül’lünde aynı eyaletteki Saranda’daki kuşatma operasyonunun misillemesinde ve benzerlerinde başarılı bir şekilde mücadele ettiği başka olaylar da var. OGH’nin ilk aşaması, 2010 Eylül ayında sona erdi.
Düşman kuvvetleri bu olaylarla geçici olarak demoralize edildi. Devlet, paramiliter güçlerin Maoist harekete karşı koymak için yeterli olmadığını fark etti ve Ordu ve Hava Kuvvetleri’ni konuşlandırmayı planladı. OGH’nin ikinci aşamasında devlet, silahlı kuvvetlerin moralini yükseltmek için çeşitli önlemler aldı. Hindistan Ordusu Merkez Komutanlığı liderliğinde, 2010 Mayıs ayında başkent Chhattisgarh’ta (Dandakaranya Özel Bölgesi’nin çoğu Maharashtra dışında Chhattisgarh ilçelerini içerir) bir Alt Bölge Komuta Karargahı kuruldu. Haziran ayında Başbakan başkanlığındaki Güvenlik İşleri Kabine Komitesi, Chhattisgarh’da Ordu’nun konuşlandırılmasına yönelik hazırlıkları onayladı. Kızıl koridor olduğu söylenen ve Naxal’dan etkilenen bölgelere 60 bin Kara ve Hava Kuvvetleri konuşlandırma kararı aldı. Bunun dışında Hint Ordusu, Chhattisgarh’da ordunun isyanla departmanı olarak Rashtriya tüfekli erlerinden oluşan sekiz tabur konuşlandırmayı planladı.
Haziran ayında merkezi hükümet dört eyalette Birleşik Komutanlıklar kurmaya ve emekli tümgeneral subayları bu komutanlıklara danışman olarak atamaya ve böylece C4’ü iyileştirmeye karar verdi. Genel güvenliği güçlendirmek için savaş ayağında 400 müstahkem karakol ve kampın inşasına başlandı. Devrimci hareketi ortadan kaldırmak amacıyla paramiliter güçlere 75 bin personel alındı. Ayrıca Chhattisgarh, Jharkhand, Bihar ve Uttar Pradesh’te 34 Hint Yedek Taburu kurulmasına ve 16 bin SCO (Special Police Officers- Özel Polis Memurları-çn.) atanmasına karar verildi. Kamptaki/karakollardaki sayı 400-500’e yükseltildi. CRPF ve BSF’de istihbarat güçlendirildi. Merkez ve eyalet güçlerinin daha iyi koordinasyonu için Merkez İçişleri Bakanlığı’nın önderliğinde Birleşik Komutanlıklar oluşturuldu. Standart İşletme Prosedürü (SÇP), yerel güçlerden merkez kuvvetlere işbirliğini kolaylaştırmak için formüle edilmiştir. SPO’ların atanması daha sıkı bir şekilde planlandı. Daha gizli karşı devrimci gruplar, güçler, örgütler ve kampanyalar birleştirildi ve merkez ve eyalet güçleriyle koordine edildi.
Hareket alanlarında sahte reformlar yoğunlaştı. IAP, 82 ilçeye genişletildi. Liderler için yeni teslimiyet politikaları ve ödülleri açıklandı. Yollar ve iletişim ağı için büyük ölçekli planlar yapıldı. Muhbir gizli ağı güçlendirildi. Birçok isyan karşıtı eğitim okulu açıldı. Devlet, polis güçlerine ve karşı devrimci çetelere aşamalı eğitim verdi, ödenekler ve diğer imkanları sağladı. HKGO saldırılarımızda eyalet hükümetini dışında merkezi hükümetten kişi başı 28 lakh rupiye kadar, can kaybı durumunda sıra dışı terfiler, tazminat zammı yapıldı.
Böylece 2011’de 2014 Mayıs’a kadar devam eden yeni strateji ve taktiklerle OGH’nin ikinci aşaması başladı. Birleşik Komutanlıklar, merkez ve devlet arasında daha iyi koordinasyonu kolaylaştıran tüm eyaletlerde genişletildi. DK ve BJ bölgelerinde Kara ve Hava Kuvvetleri konuşlandırmak için hazırlıklar yoğunlaştı. Çok sayıda helikopter pistinin inşası ve çalışma yolları yapıldı. Hava saldırıları ve kara kuvvetlerine destek için Chhattisgarh, Vidarbha, Andhra Pradesh, Bihar, Jharkhand ve Odisha’da hava üslerinin inşası yapıldı.
Ordu’nun konuşlandırılması önerisine demokratik ve sivil haklar örgütleri ve çevreciler tarafından geniş çaplı protestolar yapıldı. Devlet, Naxalite sorununun Greyhound komando kuvvetlerinin yardımıyla, ordu olmadan kontrol edilebileceği anlayışıyla, Andhra Pradeş’in deneyimlerini göz önünde bulundurarak ordu konuşlandırılmasını geçici olarak geri tuttu. Ancak hükümet, Chhattisgarh’daki Maad tepelerinde 750 metrekarelik k.ms arazi tahsis ederek orduyu kalıcı olarak konuşlandırma planını öne çıkardı. Bölge, nesli tükenmek üzere olan en ilkel kabile topluluklarından biri olan Mariah Gond’un (Yerel Kabile Topluluğu) ikametgahıdır.
Bu dönemde partideki çeşitli eksiklikler, zayıflıklar ve partiye ve devrimci harekete yönelik bitmek bilmeyen düşman taarruzu nedeniyle kitle tabanı azaldı. Devlet, zayıflıklarımızı kullandı ve saldırıyı yoğunlaştırdı. Arama, etkisiz hale getirme ve temizleme operasyonlarında artış oldu. OGH kapsamında Jharkhand’ın Saranda bölgesinde Anaconda-1 ve 2 Operasyonu, Latehar ilçesinde Ahtapot Operasyonu, Bokaro ilçesinin Jhumra Yukarı Ghats’ında Gök Gürültüsü Operasyonu, Palamu ve Gadhava ilçelerinde Marangdev Operasyonu, Jamui ve Banka ilçelerinde Sarvnash Operasyonu, Dandakaranya’da Haka Operasyonu, Vijay ve benzeri birçok operasyon, Batı Ghats’ta AOB, Odisha, Chhattisgarh-Odisha Sınırı, Batı Bung, Telangana, Karnataka-Tamil Nadu-Kerala Bihar’da çeşitli operasyonlar yapıldı.
Bu operasyonlarda merkezin silahlı kuvvetleri ve eyalet hükümetleri, iç bölgelere girerek bize kayıplar verdirdiler. Büyük çaplı tutuklamalar, işkenceler, kadınlara yönelik zulüm ve halkın mallarının yok edilmesi yaşandı. Devrimcilerin mülklerine el koyma, sömürge dönemindeki gibi yeni bir yoldu. Hapishaneler devrimciler ve halkla doluydu. Dandarkaranya, Jharkhand, AOB ve Odisha’da yaklaşık 20 katliam oldu. Ayrı ayrı ya da emniyet güçleriyle birlikte çalışan karşı devrimci çeteler daha da aktif hale getirildi.
İkinci aşamadaki bu saldırılar da bizi bazı alanlarda geri adım atmaya zorladı. Jharkhand’da, Odisha eyaleti sınırındaki Saranda bölgesinde sahte bir kalkınma planı, “Saranda Eylem Planı” ortaya atıldı ve Maocuların bölgeden tamamen ortadan kaldırıldıklarına dair sürekli bir kötü propaganda yapıldı. PSY savaşının (Psikolojik Savaş-çn.) bir parçası olarak, bunun harika bir model olduğu ve bu tür Eylem Planlarının hareketin tüm alanlarında gerçekleştirileceği gösterildi.
Merkez kuvvetler ve eyalet güçleri birlikte ağır alan hakimiyeti operasyonlarına giriştiler. Aralık 2013’ün sonundaki operasyon, ülkenin dört bir yanındaki devrimci hareketin tüm eyaletlerinde gerçekleştirilen operasyonlardan biri. Tabur ve Tugay düzeyinde kuvvetler bu tür saldırılara katılıyor. Bu operasyonlar, devrimci hareketin stratejik alanlarına darbe vuracak, bağlantılarını koparıp koordine etmeyi ortadan kaldıracak, gerilla savaşı yürütme konusunda HKGO güçleri için birçok engel ve elverişsiz koşullar yaratmak ve HKGO’nun savaş kapasitesini yenme amacını güdüyordu. Bu süre zarfında devlet, bilgiye dayalı saldırılarla bize darbe vurabildi.
IAP’nin süresi üç yıla çıkarıldı ve 2013’te daha fazla fon serbest bırakıldı. Geçim için başka bir güvenlik programı daha tanıtıldı. “Roshini” gençlere iş sağlama planı, 2 bölgeden (Chhattisgarh’daki Sukma ve Jharkhand’dan Batı Singhbhum) 24 bölgeye genişletildi. Öğrenci ve gençleri hareketten uzaklaştırmak için çeşitli planlar tanıtıldı. Sahte teslimiyet politikası geliştirildi. Partinin zayıf unsurları bastırıldı. Yüzlerce köylü ve milis üyesinin teslim olduğu gösterildi.
Siyasi saldırıya gelince, sosyalizm ve komünizmin modasının geçmiş olduğu, başarıya ulaşamayacağımız, devrimci hareketin 10 yıl içinde tamamen çökertileceği, “kazanamayacağınız için hareketi bırakın ve polise katılın” gibi insanları muhbire dönüştürme propagandası yapıldı. Partide farklılıkların mevcut olduğu da ileri sürüldü. Kabile ve kabile olmayan kadroları, DK’daki AP ve CG’liler arasında, Odisha’daki Odisha ve DK’den gelenler arasında, Bihar ve Jharkhand’daki Yadav ve Ganjhu arasında bölme girişimleri oldu. Bunun sonucunda bazı kayıplar verdik.
MK’nın 2013’teki 4. Toplantısında hareketin zor durumda olduğu değerlendirildi ve durumun üstesinden gelmek için taktikler formüle edildi.
HKGO’nun direncinde 2012 ve 2013’te hafif bir iyileşme oldu, ancak gerekli ölçüde değildi. Böylece çok sayıda güç iç bölgelere girmeye başladı. Helikopterler ve insansız hava araçları giderek daha fazla kullanıldı. Düşman taarruzunda bir artış oldu. Düşmanın silahlı kuvvetleri halkı kandırmak için Sivil Eylem Programı’nı (CAP) devreye soktu. Bu tür bir saldırı üç buçuk yıl sürdü ancak HKGO’nun sürekli gerilla eylemleri düşmanı bölgelerimizde daha fazla güç konuşlandırmaya, güçlerini geniş alanlarda merkeziyetsizleştirmeye zorladı. Hayati alanlarda istekleri doğrultusunda güç konuşlandıramadılar. Sonuç olarak, düşman taarruzunu hayati alanlarda bir dereceye kadar kontrol altına alabildik.
OGH’nin üçüncü aşaması 2014 Haziran ayından itibaren başladı. Hindutva faşist güçleri, 2014 Mayıs ayında Modi liderliğinde iktidara geldi ve bu da devrimci harekete yönelik düşman saldırısına daha fazla ivme kazandırdı. Merkezdeki revizyonist HKP ve KPM de dahil olmak üzere iktidardaki tüm Meclis partileri ve eyaletler birlikte partimizin gelişimini ve ülkede alternatif bir güç olan devrimci hareketi ortadan kaldırmak için yeni planlar formüle etti.
Emperyalist sponsorlu reformları çok agresif bir şekilde uygulamaya başladılar. Eyaletlerdeki Merkezi Paramiliter kuvvetleri ve Yedek Taburları artırdılar. Yerel kabile gençleri özel polis, Paramiliter güçler ve Hint Ordusu’na alındı. Halihazırda konuşlandırılmış 106 Paramiliter taburu dışında 37 Hint/Özel Hint Yedek Taburu konuşlandırıldı (bunların 9’u COBRA taburlarıdır). Ve daha fazlası planlanmıştı. Jharkhand’da 20 bin polis işe alındı. Eski Maocular polis kuvvetlerine alındı. CRPF, Jharkhand ve Chhattisgarh’da her biri 35’er kişi olan iki Kadın Komando grubu konuşlandırıldı.
Jharkhand Adivasi (kabile anlamına gelir-çn) Pahadiya (tepe anlamına gelir-çn) Taburu planlandı. Bihar hükümeti, hareketin olduğu bölgelerde bin kabile kadınını işe aldı. Genel güvenlik güçlendirildi ve daha fazla karakol ve kamp yapıldı. Hareket alanlarında 400 polis karakolu ve kamp yapıldı. Üç güney eyaletini oluşturan yeni açılan üç kavşak bölgesinde 16 polis karakolu yapıldı. Sukma bölgesinin Chintalnar kentinde ilk kez savaş sahra hastanesi kuruldu. Polis kuvvetlerine saha eğitimi verildi.
On milyonlarca rupi, istihbarat ağına harcandı. İç bölgelerde istihbarat sistemi üzerinden bilgiye dayanarak alan hakimiyeti, Uzun Menzilli Devriye ve diğer operasyonlar yapıldı. Bölgeler arası, eyaletler arası ve çeşitli polis, askeri, komando kuvvetleri, SFO’lar, gizli katil çetelerin ortak operasyonları normal bir özellik haline geldi. Gerilla üslerimize saldırılar yoğunlaştı. Helikopterler giderek daha fazla kullanıldı ve gece saldırıları için provalar yapıldı. Liderlik hedef alındı. Cep telefonlarındaki gözetim arttı. Anti-Naxal Departmanı, Infotech, Biotech Promotion Society (Chips) tarafından CG’deki zekayı güçlendirmek için özel bir Android mobil uygulamasıyla birlikte piyasaya sürüldü. Bu, devrimci hareket alanlarındaki saldırıları, tutuklamaları ve çatışmaları artırmalarına yardımcı oldu.
Teslim olma politikası memurların para kazanmasına yardımcı oldu ve sıradan insanlar teslim olmaya zorlandı. Devrimci halkın ve sempatizanların moralini bozmak amacıyla “iş için teslim ol” çağrısı yapıldı.
Düşman zayıflayan bir bölgeyi ele geçirdi ve inşa operasyonlarına başladı. Devrimci hareketin yeniden güçlenmemesi için devlet aygıtı yeniden inşa edildi ve kalıcı hale getirildi. Yollar, iletişim, elektrik, sulama kaynakların yağmalanmasını kolaylaştırmak için kuruldu. Kamplara yardım etmek için okullara, toplum binalarına, Anganwadis’e (Avlu Barınağı-çn.) ve sağlık merkezlerine önem verilmektedir. Yerel halk için yol sözleşmeleri sağlama politikası, gençlere istihdam adına 2 milyon Rs. maliyetine şeytani bir plan devreye sokuldu. Gençler çeşitli beceri ve iş eğitimleri adına seferber edildi ve istihbarat için kullanıldı. Kerala hükümeti, kişi başı 100 Rs.’de gıda malzemesi dağıtmak için yeni bir plan başlattı.
Maharashtra’nın Jharkhand, Odisha, Chhattisgarh ve Gadchiroli’nin diğer bölgelerinde “Saranda Eylem Planı” adında Eylem Planları devreye sokuldu. Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS) programı, MNC-Kurumsal işletmeler ve şirketler tarafından halkın sömürü ve baskıya olan öfkesini dağıtmak için üstlenildi. Hareket alanlarındaki reformlara yaklaşık 800 crores harcandı. Turizm teşvik edildi.
Her türlü protesto ve direniş engellenmiştir. Entelektüeller, demokratlar ve sosyal aktivistler HKGO güçlerinden çok daha tehlikeli olarak propaganda edilmektedir. Kentsel ve kırsal hareketin bağlantısının kaldırılması amacıyla, birçoğu kentsel ağın “Maoist”i olarak damgalandı ve “UAPA” (Yasadışı Faaliyetleri Önleme Yasası) ile isyana teşvikten suçlandı. Ordu subayları, polis ve paramiliter güçlerin yürüttüğü karşı isyan operasyonlarına rehberlik ediyor. Cangıl koşullarında savaş için terörle mücadele okulları artırıldı. Binlerce polis ve paramiliter kuvvete eğitim verildi. ABD Konsolosluğu subayları, devrimci harekete karşı cangıl savaş okullarını ziyaret etti ve merkezi ve eyalet hükümetleriyle görüşmeler yaptı.
Misyon-2016 ve Misyon-2017 ilgili yıllarda kabul edildi. Siyasi, askeri ve örgütsel çabalarımızı tüm ülkede yoğunlaştırdık ve bir dereceye kadar kontrol altına alabildik. Sömürücü egemen sınıfların karşı devrimci savaşına direnen Halk Savaşı-Gerilla Savaşı bunların arasında hayati önem taşıyor.
Ayrıca günlük ve temel sorunlarla ilgili insanların mücadelelerini üstlendik. Birleşik faaliyetlerini, yoğunlaştırılmış yer değiştirme karşıtı mücadeleleri geliştirdik ve tüm bunlar düşman taarruzuyla mücadelede çok katkıda bulundu. Öte yandan parti Liderlik Eğitim Programları (LTP) ve Askeri Liderlik Eğitim Programları (MLTP) gerçekleştirdi ve liderlik güçlerinin her kademesine siyasi ve askeri eğitim verildi. Devrimci hareket, tarım devrimci programları ve devrimci reformlar nedeniyle değişen toplumsal koşullar hakkında araştırma yaptı. Bazı sonuçlar elde ettik.
2017’de gerilla savaş eylemlerinin tüm ülkede yoğunluğunda ve yayılmasında artış oldu. Ancak 2016 Ekim’inde Ramguda’da olduğu gibi yoğun düşman saldırılarında partinin öznel güçlerini, HKGO ve halkın örgütlerini kaybettik. Düşman ayrıca önemli sayıda silah ve mühimmat ele geçirdi. Ancak OGH hedefine ulaşamadı.
2017 Nisan ayında Burkapal’da silahlı kuvvetlere bir pusu kuruldu. Bu da egemen sınıfları sarstı. 8 Mayıs’ta, Maoist harekete karşı veya OGH’nin devamı niteliğindeki, hareketi ortadan kaldırmaya yönelik strateji ve taktikler olan yeni bir karşı devrimci plan olan “SAMADHAN”ı formüle eden üst düzey bir toplantı düzenlendi. Maoist hareketi ortadan kaldırmak için beş yıllık bir zaman dilimi öngörülmüştü. Şu anda devam eden “SAMADHAN”ın ana noktaları; Savunma yöntemleri yerine agresif saldırılar, gerilla üslerimize ve stratejik bölgelerimize yönelik saldırıların merkezileştirilmesi. 2. Hava saldırıları ve ilgili mekanizma.
3. İHA, uydu, GPS, termal görüntüleme, kızılötesi teknolojisi, CC TV Kameraları (kapalı devre TV kameraları-çn.) ve radarlar aracılığıyla istihbaratı genişletme ve güçlendirme. 4. Sivil, polis, paramiliter ve Hava Kuvvetleri subaylarını içeren bölge seviyesine kadar Birleşik Komutanlıklar kuruldu.
Taktik Birleşik Komutanlıklar da oluşturuldu. 5. Alan hakimiyeti operasyonları ve ROP operasyonlarındaki artış yoluyla muharebe operasyonlarında, yol yapım işlerinde ve benzeri diğer işlerde devlet ve yerel kuvvetlerin sayısının artırılması. 6. İletişim-fiber optik ağ, demiryolu ve elektrik hatları gibi “kalkınma” çalışmalarını yok ettiğimizde bizi kalkınmaya karşı markalaştıran şeytani propaganda büyük ölçüde gerçekleştirildi. 7. Ultra modern, biyoteknoloji silah ve teknoloji ithalatı da dahil olmak üzere karşı isyan ve karşı terör operasyonlarında İsrail’in desteği alındı. 8. Sukma Bölgesi özel olarak formüle edilen bir plan dahilinde temel alan seçildi. İki tabur COBRA konuşlandırıldı. 9. Maoist faaliyetleri kontrol etmek için mali kaynaklar kısıtlandı.
“SAMADHAN” stratejik taarruzu, Hindistan’ın “bağımsızlığının” 75’inci yıldönümü olan 2022’ye kadar “yeni Hindistan”ı hayata geçirmeyi amaç ediyor. “Yeni Hindistan” Hindutva devletinin oluşumundan başka bir şey değildir. Parti kadrolara ve halka “yeni Hindistan”ı açıkladı ve “SAMADHAN” ile mücadele etmek için somut bir program formüle etti. Saldırıdan sonraki bir yıl içinde yaklaşık 90 polis öldürüldü ve 190 polis yaralandı.
Bunlardan 100’ü Halk Milisleri tarafından hazırlanan çivili çukurlarda yaralandı. HKGO, 25-30 silah ve çeşitli mühimmat ve diğer savaş malzemeleri ele geçirdi. Hareketin olmadığı diğer alanlarda da halkın mücadelelerinde artış oldu. Bu mücadeleler arasında Jharkhand’daki saldırgan CNT ve SPT eylemleri ve Toprak Edinme Yasası’na karşı olanlar yer alıyor. Sonuçlar bu dönemde ağırlıklı olarak olumludur. Hükümet, 126 “Naxal’dan etkilenen” bölgeden 44’ünü “Naxal’sız” hale getirdiğini iddia etti.
HKGO, 2019 yılında çeşitli gerilla bölgeleri ve kızıl direniş alanlarında 360’a yakın eylem gerçekleştirdi. Düşman silahlı kuvvetlerine 70’e yakın eylem düzenledi. Polis, paramiliter ve komando kuvvetleriyle 130 civarında çatışma oldu. Çeşitli kuvvetlerden 75 personel yok edildi, 147 yaralı ve 13 silah ele geçirildi. Bu yıl göreceli konsolidasyon oldu. HKGO, halkla birlikte 65 gerilla eyleminde, on milyonlarca rupilik değerinde komprador kapitalist ve hükümet mülklerini yok etti. Madencilik faaliyetlerine karşı mücadele bu dönemde önemli bir yer edindi.
HKGO’da savaş ve teknik beceri eğitimi verilmesine dikkat edildi. Brahmanik Hindu faşizmine karşı birleşik hareket başlatıldı. Parti komiteleri tarafından mevcut siyasi koşullarda halkı harekete geçirmek için çeşitli programlar yapıldı. Maoistlerin gelişimi merkezi devleti ve eyaletleri etkiledi. Eyalet Baş Bakanları Merkez İçişleri Bakanı liderliğinde yaptığı bir toplantıda, 26 Ağustos 2019’da bir Eylem Planı formüle edildi.
Bu toplantıda, partinin mali kaynaklarının kısıtlanması, kentsel ağın kontrol altına alınması, hareket alanlarında daha fazla yol ve baz istasyonu yapılması, yol yapımında yerel gençliğe, inşaatta özel şirketlere önem verilmesi planlandı. Aşiret halkının nakit işlemlerini kolaylaştırmak için baz istasyonları, daha fazla banka, ATM, postane, “Ekalavya” modelinde okullar (kurulması-çn) planlandı.
Stratejik bölgelerimizden biri olan Chhattisgarh’ın Bastar bölgesinde engebeli bir bölgeyi 7 taburla kuşatmak planlandı. En üst düzeyde gizli faşist baskıcı önlemler de planlandı. Eyalet hükümetleri de planlarını açıkladı. Chhattisgarh hükümeti, Maad’daki insanlara arazi sertifikaları sağlamak için aldatıcı planı açıkladı. Telangana hükümeti 18 bin polis alımı olduğunu duyurdu.
2020’de HKGO 99 gerilla eylemi gerçekleştirdi. Chhattisgarh’daki Minapa pususu büyük eylemdir, 8’i orta tür eylem ve 90 küçük eylemdi. HKGO saldırıyı yaptığında, Hindistan Ordusu’nun bir birimi, yerel güçler kılığında arama için gönderildi. Bu, eyalet hükümetinin aşama aşama uygulamaya koyduğu “Prahar Operasyonu”na bir cevaptı.
Son 20 yılda, Hindistan devletinin 2.958 silahlı personeli yok edildi ve 3.507’si yaralandı. Düşmandan çeşitli türlerde 3.208 modern silah ve 1.52.899 mermi ele geçirildi. 2009-2017 yılları arasında OGH ve devam eden “SAMADHAN” saldırısı nedeniyle, HKGO, Devrimci Kitle Örgütleri ve Devrimci Halk Komiteleri kızıl direniş bölgelerinde ve gerilla bölgelerinde ciddi şekilde etkilendi. Merkez Komite üyelerinden başlayarak Köy Partisi Komitesi ve Hücrelerine, çeşitli rütbelerdeki HKGO komutanlarına ve savaşçılarına kadar çok sayıda yoldaş, düşman saldırılarında hayatlarını kaybetti.
Parti ve HKGO tutuklamalar, yozlaşma ve ihanetle zayıfladı. Ana neden, gerilla savaşı kurallarının ve gizli çalışma yöntemlerinin doğru uygulanmasındaki zayıflıktır. Buna ek olarak, küreselleşmeye bağlı üretim ilişkilerinde yaşanan değişikliklere göre sınıf mücadelesinin uygun taktiklerinin formüle edilmesinde eksiklik ve zayıflıklar vardı. Bu, olumsuz yönlere yol açtı. Çok az gerilla bölgesi geçici olarak geriledi, bazıları etkilendi veya zayıfladı. Birkaç tanesinden geri çekilmek ya da tamamen boşaltmak zorunda kaldık.
2020’de HKGO’nun 20. yıldönümü vesilesiyle (HKGO 2 Aralık 2000’de kuruldu) parti, karşı devrimci “SAMADHAN”ı yenmek ve devrimci hareketi ilerletmek için sınıf mücadelesi -gerilla savaşını genişletme- yoğunlaştırma çağrısı yaptı. Parti, HKGO ve Birleşik Cephe organları, devletin 2020 Kasım ayında ilan ettiği ve 2021 Haziran’a kadar devam edecek olan “Prahar” (Saldırı) kampanyasını yenmede başarılı oldu.
Prahar on yönü içeriyordu. Düşman silahlı kuvvetlerinin kontragerilla savaş operasyonlarında ciddi değişiklikler var. Onlar iki ila üç daire halinde kuşatıyor, RPG ve havan topları gibi toplarla saldırıyor ve UBGL’leri (Under Barrel Grenade Launcher-Bomba atar-çn.) kullanıyorlar.
Şu anda devrimci hareket alanlarında 6’dan fazla polis, paramiliter ve komando gücü bulunmaktadır. Devlet, 2021 Ekim ayında Prahar-3 için hazırlıklarını yapıyor. 26 Eylül 2021’de Merkez İçişleri Bakanı’nın başkanlığında Maoist hareketi bastırmak için özel yöntemlerin tartışıldığı bir Baş Bakanlar (Eyaletlerin Baş Bakanları kastediliyor. Çn) ve devlet düzeyinde polis memurları toplantısı düzenlendi.
Parti, 17. kuruluş yıldönümü vesilesiyle gerilla savaşını ve sınıf mücadelesini yoğunlaştırmaya ve “SAMADHAN-Prahar” taarruzu yenmeye ve devrimci hareketi ilerletmeye çağırdı. Halk, Halk Savaşının başarılarında hayati rol oynadı.
– Hindistan’ın ne kadarı devrim tarafından kurtarıldı ve Devrimci Hareket şu anda büyüyor mu?
– Üs bölgeleri oluşturma amacına sahip gerilla bölgelerimiz var. Gerilla bölgelerinde gerilla üsleri vardır. Gerilla üsleri, geçici niteliktir. Bu gerilla üsleri, aynı zamanda güçlü bir partinin, güçlü bir halk kurtuluş ordusunun ve birleşik cephenin gelişmesi, kurtarılmış alanların kurulması için elverişli koşulların yaratılması, siyasi gücün dalgalar halinde genişletilmesi ve devrimin temposunun hızlandırılması için gerilla bölgeleri içindeki odak noktalarını oluşturacaktır. Bu üslerdeki tarım devriminin yoğunlaştırılmasıyla topraklar köylüye dağıtılmalı ve tarımın gelişmesi için halk arasında işbirliği hareketi teşvik edilmelidir. Yani gerilla üssü, Yeni Demokratik Devletin embriyonik şeklidir. Bu nedenle gerilla üssünün oluşumu, üs alanı inşa etme sürecinde önemli bir ilerleme anlamına gelir ve gerilla üssünün etrafındaki alanlardaki halk üzerinde güçlü bir etki yaratacak ve onlara halk savaşına daha kapsamlı bir şekilde katılmaları için ilham verecektir.
Parti, Bihar-Jharkhand ve Dandakaranya’yı kurtarılmış bölgeler yapmak için çalışıyor. Ülkenin her yerinde Özel Alanlar/Özel Bölgeler/Eyaletler vardır. Adları çeşitli eyaletlerde farklılık gösteriyor. Düşman taarruzu ve öznel zayıflıklardan etkilenen harekette iniş çıkışlar, bükülmeler ve dönüşler vardır. Bununla birlikte, parti genel olarak, Hindistan devrimci hareketinin, Uzun Süreli Halk Savaşı yoluyla, Marksizm-Leninizm Maoizm teorisinin sahip olmasıyla Yeni Demokratik Devrimi gerçekleştirerek halkın devlet iktidarını elde etme hedefiyle ilerlediğine kesin olarak inanmaktadır.
Yol, devrimci halkın, aktivistlerin, savaşçıların ve Parti, HKGO ve Stratejik ve Taktik Birleşik Cephe organlarının çeşitli düzeylerdeki kadrolarının fedakarlıkları ile aydınlatılmaktadır.
(Dandarkaranya (yukarıda) ve Bihar-Jharkand (aşağıda), şu anda HKP (Maoist) tarafından kurtarılan ve kırsalın büyük bir HKGO varlığına sahip olduğu alanlar.)
– Elbette kurtuluş bölgelerinde, halka hizmet etmek için birçok politika oluşturuldu. Örneğin sağlık ve eğitimde hangi politikaların yapıldığını açıklayabilir misiniz?
– Evet. Sağlık, eğitim ve halk için her türlü refah faaliyetleri gerilla üslerindeki Devrimci Halk Komiteleri tarafından ele alınmaktadır. Adı Dandakaranya’da “Janatana Sarkar”dır. Bihar-Jharkhand’da çalışmalar Krantikari Kisan Komitesi (KKC) (Revolutionary Peasant’s Committee-Devrimci Köylü Komitesi-çn.) tarafından yapıldı ve şimdi yeni DKK’leri örgütleniyor. DKK’ler toprak reformlarını da gerçekleştiriyor. Bunu daha sonra açıklayacağım. DKK proletarya, köylülük, küçük burjuvazi ve ulusal burjuvazinin stratejik birleşik cephesidir ve bir politika dokümanına sahiptir. Politika dokümanına göre çalışmaktadır.
DKK’nin finans, savunma, tarım, sağlık, eğitim ve kültür, yargı, orman güvenliği ve halkla ilişkiler olmak üzere 9 bölümü bulunmaktadır. Bu bölüm ve kuruluşlar, sağlığı gözeterek insanlara gerekli tedaviyi sağlamaktadır. Bu bölümlerden doktorlar tedavi yapmak için her gün halkın arasına giriyorlar. HKGO doktorları, DKK doktorlarını eğitir ve bunlar da köy düzeyindeki DKK’lerdekileri eğitir. Halkın sağlığı için para ayırıyorlar. DKK’ler sağlık için yıllık bütçenin yüzde 20’sini ayırır. Ayrıca, daha üst düzey DKK’lerin ve Parti Komitesi’nin mali ve teknik yardımıyla ciddi hastaları kentsel alanlardaki hastanelere götürmeyi de düzenlerler. Doktorlar temizlik hakkında eğitim veriyor ve insan vücudu, hastalıkları ve tedavi şekli hakkında bilimsel anlayış sağlamak için dersler alıyor.
Geçmiş nesiller için eğitim eksikliği ve aynı zamanda kadın sağlığı konusunda hala devam eden halk arasındaki kör inançları ortadan kaldırmaya özel dikkat ediyorlar. Halkın sağlığa bakışında önceki zamana kıyasla çok fazla değişiklik var. Sağlık bölümleri, sağlık ve allopatik (modern tıp anlamında-çn.) ilaçlar hakkında genel bilgileri açıklayan kitaplar yayınladı. Ayrıca bitkilerin fotoğraflarının yer aldıkları bitkisel tıp kitapları yayınladılar. Hepsi kabilelerden olan doktor yoldaşlarımız, allopatik ilaçların isimlerini belirlemek için İngilizce öğreniyorlar.
Eğitime gelince, parti bu amaç için özel fonlar ayırıyor. DKK’ler köy düzeyinde okullar ve panchayat (Hindistan köylerinde öz yönetim, meclis-çn.) düzeyinde (nüfusu 500 ila üç bin arasında oluşturan) yerleşim okulları işletmektedir. Halkın, devletin ağır baskısına rağmen okullara devam etmeye çok istekli olduğunu bilmek önemlidir. Bu gibi yerlerde gençler, gece köyde kalmaya gönderilir ve (yaşı-çn.) büyük öğrenciler ve öğretmenler ormanda uyur. Sabahları çevrede bir keşif yaparlar ve okula ancak etrafta devriye olmadığına dair net bir mesajdan sonra başlarlar.
DKK’ler bölgedeki bazı eğitimli gençleri öğretmen olarak atamaktadır ve onlara 2500-3000 Rs. maaş vermektedir Bazı öğretmenler partinin profesyonel aktivistleridir. Aynı zamanda yarı zamanlı ve tam zamanlı çalışan personel okulda yemek pişiriyor ve başka şeyler yapıyor. Öğrenciler su, ateş ve benzeri konularda onlara yardımcı oluyorlar. Temizliği de onlar yapıyor.
İlgili DKK, okul için üniforma, yazı tahtası, kalem, harita vb. DKK’nin kolektif çiftliklerinde yetişen sebze ve diğer gıda malzemelerini tedarik eder. Öğrenciler ayrıca okul bölgesinin yakınına sebze ekiyor. Tatillerde gıda malzemesi toplarlar.
Ders programı, DK Özel Bölge Komitesi’nin Eğitim Departmanı Komitesi (EDC) tarafından düzenlenir, gözden geçirilir ve geliştirilir. EDC, Sınıf 1’den 5’e kadar metin kitapları hazırladı. 1. ve 2. sınıf öğrencilerine dil (Gondi/Koya) ve Matematik öğretilir. Hintçe (dil) ve Sosyal Bilimler 3. sınıftan başlar.
Burjuva hükümetinin ders kitapları yardımıyla eğitim 8. sınıfa kadar gerçekleştirilir. DKK okullarının öğretmenleri, EDC tarafından atölye ve eğitim sınıflarında öğretim yöntemleri konusunda eğitilmektedir. Okullar bölge halkı üzerinde iyi bir etki gösteriyor. Her okuldaki öğrencilerden bir kültür ekibi kurulur. Spora da dikkat edilir. Chetna Natya Manch (CNM) onları şarkı söyleme ve dans etmede de eğitiyor.
